Dors, ma chérie
Rừng đã cháy và rừng đã héo
Em hãy ngủ đi
Rừng đã khô và rừng đã tàn
Em hãy ngủ đi
Ngủ đi em đôi môi lửa cháy
Ngủ đi em mi cong cỏ mượt
Ngủ đi em tay xanh ngà ngọc
Ngủ đi em tóc gió thôi bay
Đời đã khép và ngày đã tắt
Em hãy ngủ đi
Đời mãi đêm và ngày mãi buồn
Em hãy ngủ đi
Đồi đứng ngóng và đồi thắp nắng
Em hãy ngủ đi
Mặt đất im mặt trời cúi nhìn
Em hãy ngủ đi
Ngủ đi em đôi vai lụa mát
Ngủ đi em da thơm quả ngọt
Ngủ đi em tay thôi mời mọc
Ngủ đi em trong tiếng ru êm
Người đã đến và người đã vắng
Em hãy ngủ đi
Ngoài phố kia loài người đã về
Em hãy ngủ đi.
La forêt a brûlé, la forêt est flétrie
Dors ma chérie
La forêt est desséchée, la forêt a dépéri
Dors ma chérie
Dors, chérie, dors, sur tes lèvres brûle un incendie
Dors, chérie, dors, tes cils courbes sont une herbe veloutée,
Dors, chérie, dors, d’ivoire et de jade sont tes mains si jolies
Dors, chérie, dors, dans tes cheveux le vent a cessé de souffler
La vie s’est refermée, le jour est parti
Dors ma chérie
La vie est une longue nuit, les jours un long ennui
Dors ma chérie
La colline attend debout, la colline est de soleil allumée
Dors mon aimée
La terre est silencieuse, le soleil se penche pour regarder
Dors mon aimée
Dors, chérie, dors, tes épaules sont une soie qui rafraîchit
Dors, chérie, dors, ta peau est parfumée comme un doux fruit
Dors, chérie, dors, tes mains ont arrêté d’inviter
Dors, chérie, dors, avec ce chant apaisant pour te bercer
Quelqu’un est arrivé, quelqu’un s’est absenté
Dors mon aimée
Là-bas dans la ville, les humains sont rentrés
Dors mon aimée
Trịnh Công Sơn
Traduit par Léon Remacle
23/06/2006
Các thao tác trên Tài liệu